Niepłodność dotyka około 20% polskich par. O kłopotach z zajściem w ciążę mówi się, kiedy partnerzy po roku współżycia bez zabezpieczenia uzyskują bezskuteczne próby zapłodnienia. Problem niepłodności został zakwalifikowany przez WHO jako choroba cywilizacyjna i szacuje się, że w całej Europie cierpi na nią około 30 milionów osób. W kontekście współczesnej medycyny jednym ze skuteczniejszych rozwiązań jest zapłodnienie metodą in vitro. Na czym ono polega?
Najczęstsze przyczyny niepłodności
Średnia wieku kobiet rodzących znacznie się podniosła. Lekarze podkreślają, że to ma ogromny wpływ na poczęcie dziecka, ponieważ materiał genetyczny z wiekiem ulega uszkodzeniu. W wyniku tego komórki ulegają nieprawidłowemu podziałowi, co znacznie utrudnia zajście w ciążę. Wraz z wiekiem pojawiają się choroby, które mogą skutkować trwałym spadkiem płodności. Kobiety i mężczyźni zapadają na choroby zapalne narządów rodnych, co mocno obniża zdolność do zapłodnienia.
Często zauważa się, że kluczową kwestią jest aspekty psychologiczny. Blokada umysłu bywa najtrudniejszą przeszkodą do pokonania. Wówczas sięga się po konsultacje psychologiczne i wdraża dobraną farmakoterapię.
Rozpoczęcie starań pod okiem specjalisty
Pierwsza wizyta w klinice leczenia niepłodności polega na zebraniu dokładnego wywiadu. Lekarz zleci wykonanie badań hormonalnych, oceni poziom rezerwy jajnikowej, zapyta o wiek pacjentów, zapozna się z historią ginekologiczno-położniczą i wykona USG narządów rodnych. Skuteczne leczenie in vitro https://medistica.com.pl/ginekologia-plodnosc/in-vitro/ możliwe jest wówczas, gdy zarówno kobieta, jak i mężczyzna poddadzą się szczegółowym badaniom i zastosują do zaleceń lekarskich.
Stymulacja hormonalna
Kolejny etapem procedury in vitro jest stymulacja hormonalna jajników, która ma pobudzić je do produkcji zwiększonej liczby komórek jajowych. Proces ten trwa około 2 tygodni, a celem jest uzyskanie jak największej liczby komórek jajowych. W tym czasie wykonuje się badania krwi oraz badanie USG celem obserwacji wzrostu pęcherzyków, a także sprawdzenia poziomu hormonów.
Wywołanie owulacji i punkcja jajników
Lekarz, na podstawie obrazu USG określa dojrzałość pęcherzyków w jajnikach. Jeśli ich rozmiar oscyluje wokół 17-20 mm, pacjentka otrzymuje zastrzyk wywołujący owulację. Po upływie około 36 godzin odbywa się zabieg pobrania komórek jajowych, zwany punkcją jajników.
Zabieg ten odbywa się w warunkach operacyjnych, a pacjentka na czas punkcji pozostaje w znieczuleniu ogólnym. Procedura pobrania komórek trwa około 20 minut i odbywa się w obecności ginekologa i anestezjologa. Pobrany materiał natychmiast dostarczany jest do laboratorium, a pacjentka wybudzana jest z narkozy.
Zapłodnienie pozaustrojowe
Zapłodnienie in vitro odbywa się w warunkach laboratoryjnych. Obrane komórki jajowe łączą się z odpowiednio przygotowanym nasieniem, a następnie poddawane są procesowi inkubacji. Przez kolejne dni embriolodzy obserwują rozwój zarodków, a między 3. a 5. dniem hodowli są one wprowadzane do jamy macicy. Zarodki, które nie zostały podane pacjentce, zostają zamrożone w sposób, który nie wpływa na ich potencjał rozwojowy.