Czy stosowanie ashwagandhy należy skonsultować z lekarzem endokrynologiem?

Polska nazwa ashwagandhy to witania ospała. Nazwa nieco przewrotna, bo roślinę od wieków stosuje się, by dodać sobie energii i witalności. Z drugiej strony roślina najbardziej znana jest z działania niwelującego stres i zmniejszającego niepokój. Jak to więc jest z tą ashwagandhą? Pobudza czy uspokaja? Tak naprawdę jej właściwości opierają się na regulowaniu i optymalizowaniu różnych funkcji organizmu. 

Wyjątkowe działanie ashwagandhy polega na tym, że roślina pomaga osiągnąć pełnię witalności, a jednocześnie obniża produkcję kortyzolu. W praktyce czujemy więc przypływ energii, bez niepotrzebnego uczucia podenerwowania. A jaki to ma związek z tarczycą? W tym przypadku również chodzi o regulujące działanie ashwagandhy.

Ashwagandha a tarczyca – mity

Jednym z mitów, które narosły wokół ashwagandy, jest twierdzenie, że roślina nie powinna być stosowana przy chorobach autoimmunologicznych, takich jak np. choroba Hashimoto. Można spotkać się z tezą, że ashwagandha stymuluje układ odpornościowy, przez co ataki na własne komórki nasilają się. Ma to związek z tym, że witania nazywana jest czasem żeńszeniem indyjskim i tak jak żeńszeniowi japońskiemu przypisuje się jej rolę stymulatora. Tymczasem działanie ashwagandhy opiera się na regulowaniu pracy organizmu, w tym również tarczycy. To czyni z rośliny idealny suplement dla osób zmagających się z chorobami tego gruczołu.

Ashwagandha a tarczyca – działanie

Naukowcy od lat testują wpływ ashwagandhy na tarczycę. Jak się okazuje, roślina pobudza narząd do pracy i wspomaga produkcję hormonu FT4, którego brak często towarzyszy chorobie Hashimoto. Co więcej witania ospała pomaga w przekształceniu nieaktywnej formy FT4 (zawartej również w niektórych lekach) do aktywnej FT3. Proces ten pomaga także regulować produkcję TSH, którego wydzielanie przy niedoczynności tarczycy jest mocno zaburzone.

Ashwagandha a nadwaga w chorobach tarczycy

Częstymi, a nawet pierwszymi z objawów choroby Hashimoto bywa przybieranie na wadze oraz chroniczne zmęczenie. Nadwaga wynika bezpośrednio z insulinooporności, na którą wpływ ma nie tylko nieprawidłowa dieta, ale również stres. Dlaczego? Ponieważ nadprodukcja kortyzolu, czyli hormonu stresu, zwiększa również ilość glukozy we krwi. Zadaniem glukozy jest bowiem odżywienie komórek ciała, które muszą poradzić sobie ze stresującą sytuacją.

Stres dla organizmu to nie tylko nerwy wynikające z problemów w pracy czy relacjach międzyludzkich. To także przemęczenie, niedobory snu, duży wysiłek fizyczny lub jego całkowity brak. Co to ma wspólnego z ashwagandhą i tarczycą? Witania ospała, jako adaptogen uodparnia organizm na stres i szkodliwe czynniki środowiskowe. To z kolei przekłada się na niwelowanie objawów związanych z niedoczynnością gruczołu.

Więcej szczegółów znajdziesz tutaj: https://mothersprotect.com/ashwagandha-cudowne-ziolo-na-tarczyce-2/

Ashwagandha a zmęczenie i depresja w chorobach tarczycy

Zdrowa tarczyca produkuje prawidłową ilość hormonów T3 i T4, które odpowiadają m.in. za naszą witalność i poziom energii. Ponieważ w chorobie Hashimoto gruczoł nie pracuje w sposób wydajny, możemy więc narzekać na ospałość i łatwe męczenie się. W tym przypadku z pomocą również przychodzi ashwagandha, która wspiera tarczycę w produkcji niezbędnych organizmowi hormonów.

Chorobom tarczycy często towarzyszą objawy depresji i niskiego samopoczucia. Ashwagandha wspiera produkcję neuroprzekaźnika GABA, który hamuje spadki oraz wahania nastroju.

Ashwagandha a leki na tarczycę

Jak wspomnieliśmy wyżej, ashwagandha może ułatwiać działanie niektórych leków na tarczycę. Coraz więcej lekarzy zauważa korzystny wpływ rośliny na objawy związane z niedoczynnością tarczycy. Oprócz opisanego wyżej działania, witania pomaga oczyścić gruczoł z metali ciężkich, które zaburzają jego pracę.

Za każdym razem warto skonsultować ze specjalistą przyjmowanie suplementów z lekami. Osoby, które przyjmują hormony tarczycowe powinny zachować około 4 godziny odstępu pomiędzy zażyciem ashwagandhy a leku. W ten sposób oba środki będą mogły zadziałać w odpowiedni sposób, bez przeszkadzania sobie.